Φασίστας και Δημοκράτης: η ανατροπή των εννοιών..!

Ο φασισμός είναι ριζοσπαστική και αυταρχική πολιτική ιδεολογία και μαζικό κίνημα που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών ή/και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα.

Ο όρος φασισμός που προέρχεται από την ιταλική λέξη fascio (φάσκιο) παραπέμπει στους «littores» (λιτόρες) που ήταν ένα είδος ομάδων σωματοφυλάκων των γερουσιαστών της αρχαίας Ρώμης και οι οποίοι διακρίνονταν από μια ράβδο που κρατούσαν και η οποία ήταν το σύμβολο της εξουσίας τους. Οι fasces ήταν στην αρχαία Ρώμη σύμβολο της εξουσίας των δικαστών και συμβόλιζαν την «ισχύ δια της ενώσεως»: μια μόνο ράβδος σπάζει εύκολα, ενώ μια δέσμη πολύ δύσκολα.
Ανακαλύπτοντας επομένως την πρώτη και ορθή σημασία της λέξης, αντιλαμβανόμαστε πως ο όρος «φασίστας» υπονοεί πως το έθνος είναι η ανώτερη αξία, προϋποθέτει μια ενεργά συμμετέχουσα κοινωνία με ισχυρούς δεσμούς και συνείδηση, καθώς και την ισχυρή και αδιάσπαστη από αντιπάλους και εξωτερικούς εχθρούς ενότητα που προασπίζει το έθνος και το φορέα του, τους πολίτες.

Η αρνητική χροιά στη λέξη φασίστας και φασισμός είναι γέννημα των τελών του 19ου και αρχών του 20ου αιώνα, ενώ χρησιμοποιείται συχνά ως μια ετικέτα για επίκριση μιας αντίθετης άποψης, υποδηλώνοντας απολυταρχισμό και αντιδημοκρατική αντίληψη.



Αν λοιπόν κάποιος ενδιαφέρεται και είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να προσφέρει και να αυτοθυσιαστεί για την Πατρίδα και το Έθνος του, αν στην καθημερινότητά του μέλημα είναι η ανάδειξη τρόπων άμυνας από τα ξένα συμφέροντα και η καταγγελία και θεραπεία των κακώς κειμένων, αν η ευημερία τους εξαρτάται από την ευημερία του συνόλου, τότε αυτός είναι ο φασίστας της εποχής μας.
Η μη χρήση βίας είναι δεδομένη, εκτός αν οι αντίπαλοι χρησιμοποιούν βία, οπότε και ο φασίστας μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για την άμυνά του. Γιατί ο φασίστας που υπηρετεί τέτοια υψηλά ιδανικά και στόχους, σίγουρα δεν είναι ούτε καρπαζοεισπράκτορας ούτε μαλάκας.

Στον αντίποδα λοιπόν του λεγόμενου φασισμού ελέγχεται η δημοκρατική ιδέα και ο πολίτης που άξια θα μπορούσε να λάβει τον τίτλο του δημοκρατικού. Βασικές προϋποθέσεις: η ανιδιοτέλεια, η ενεργός και αδιάλειπτη συμμετοχή στα κοινά, η πίστη ότι το κοινό συμφέρον είναι πάνω από το ατομικό, ο έλεγχος των κυβερνώντων και η διαφάνεια.

Από ποιο να αρχίσω? Από τη συμμετοχή στα κοινά, που η πλειοψηφία συμμετέχει μόνο ανά τετραετία στις εκλογές?
Από την ανύπαρκτη ανιδιοτέλεια, αφού οι περισσότεροι εύκολα ξεπουλάμε την ιδεολογία μας για μια πελατειακή εξυπηρέτηση εκ μέρους των ψηφοθηρών πολιτικάντηδων?
Η ανυπαρξία ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας με τη διαφθορά και το χρηματισμό να ανταγωνίζονται σε παχυλούς λογαριασμούς?
Αλλά, κατά τη γνώμη μου, το χειρότερο και πλέον επικίνδυνο είναι η απαξίωση προς την Πολιτεία, το Έθνος, την Πατρίδα και τους θεσμούς, αφού ο σημερινός πολίτης είναι πεπεισμένος ότι όλα εξαγοράζονται και νιώθει στο πετσί του την κοινωνική αδικία (που δεν θα έπρεπε να υφίσταται σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα), την αναξιοκρατία αλλά και τον εκφοβισμό εκ μέρους μιας βαθύτατα αντιδημοκρατικής μειοψηφίας που ωστόσο στηρίζεται στη λειτουργία και λήθη του δημοκρατικού συστήματος.
Αυτοί οι λίγοι, που σκοπό έχουν μιαν αβέβαιης κατάληξης ανατροπή και κινούνται από μη ελληνικά ή και ανθελληνικά κέντρα επιρροής, καταφέρνουν να κάνουν κόλαση την καθημερινότητά μας, στρέφονται με τις πράξεις τους εναντίον του κοινωνικού συνόλου, τρομοκρατούν όσους φέρνουν αντίρρηση και κυρίως ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ το χαρακτηρισμό του δημοκρατικού πολίτη.

Τι ειρωνεία !!! «σκάσε παλιοφασίστα» !!! (ένα από τα ελάχιστα δείγματα της δημοκρατίας που τρέχει από τα μπατζάκια των ξενοκίνητων κουκουλοφόρων δημίων της δημοκρατικής ιδέας που αποκαλούνται προοδευτικοί και δημοκράτες).

Άλλα παραδείγματα όπου ο όρος φασίστας χρησιμοποιείται κατά κόρον "αποστομωτικά" :

1. Όποιος υποστηρίζει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα σε Μακεδονία, Θράκη, Κύπρο, Αιγαίο, 
2. Αυτός που δεν χωνεύει τους κουκουλοφόρους και όσους καίνε και σπάνε τις περιουσίες άλλων, 
3. Όποιος κάνει αναφορά σε Αρχαία Ελλάδα χωρίς να τις κατακρίνει, 
4. Αυτός που δεν στηρίζει φανατικά το Athens Gay Pride, τις αντιρατσιστικές συγκεντρώσεις και τις συνάξεις των αναρχικών ομάδων, 
5. Αυτός που διαφωνεί με όσα λένε και γράφουν τα προοδευτικά blogs, ο "Ιός", ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο ANemos, το Jungle-Report, το Indymedia κ.α., 
6. Όποιος υψώνει με θαυμασμό και αγάπη την ελληνική σημαία, 
7. Όποιος αποκαλεί εαυτόν "πατριώτη", 
8. Όποιος πιστεύει ότι το "Indymedia" δεν πρέπει να βρίσκεται υπό τη σκέπη του πανεπιστημιακού Ασύλου.

Σημείωσις: Κατά την έλλειψη επιχειρημάτων όταν ερχόμαστε σε ιδεολογικο-πολιτική αντιπαράθεση με την "άλλη πλευρά", προσπαθούμε να βάζουμε σε κάθε πρόταση μας, τις τρείς αυτές λέξεις. π.χ. "Είσαι φασίστας!", "Τι ρατσιστικά είναι αυτά που λες;", "Κωλοεθνικιστή!". Έτσι μπορούμε να βγαίνουμε εύκολα από τη δύσκολη θέση χωρίς να χρειάζεται να ιδρώσουμε.

Ποιος είναι πλέον επικίνδυνος? Ο «φασίστας» που εργάζεται για το Έθνος ή ο «δημοκράτης» που εργάζεται για τη διάλυση της πολιτείας?
 
'Έχω μια τρίτη απάντηση: πιο επικίνδυνος είναι ο πολίτης που κοιμάται μακάριο ύπνο και συνειδητά συμπεριφέρεται σαν «πρόβατο».

..ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΚΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΟΤΙ ΑΠΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΦΑΣΙΣΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΒΑΛΑΝ.

Αν τελικα το να εισαι Ελληνας και να πολεμας για τη δημιουργεια ενος κοινωνικου και αξιοκρατικου κρατους δικαιου, βασισμενο επανω στην ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, θεωρειται συνωνυμο του "Φασιστα" τοτε ειμαι φασιστας!!!!..

Πηγη


Αρκετα μεταγενεστερα απο το παραπανω αρθρο, ο Σφακιανάκης τα λέει έξω απ τα δόντια: "Αν τον πατριώτη τον λες φασίστα, εγώ είμαι ο μεγαλύτερος.. Εσύ που είσαι άπατρις, τι είσαι το μέγιστο τίποτα ;;"
Δείτε το Video



Πηγη