Τι ειναι ΑΠΑΤΗ..!

ΑΠΑΤΗ - ορισμος: 

"Παραπλανητική πράξη με σκοπό την δυσανάλογη ωφέλεια, (νομικός όρος) ποινικό αδίκημα κατά το οποίο κάποιος αποσπά ξένη περιουσία για να ωφεληθεί ο ίδιος ή τρίτοι, (μεταφορικά) ψέμα, πλάνη, (συνεκδοχικά) αυτός που κάνει απάτες, ο απατεώνας".

Οι κυβερνησεις, κατα ενα "περιεργο.." και τελικα σαφως καταστροφικο λογο, έδωσαν στις ιδιωτικές τράπεζες το ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ προνόμιο να δημιουργουν χρήμα απο ΧΡΕΟΣ(ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ..), με την δικαιολογία ότι αυτο ήταν αναγκαίο για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων και των καταναλωτών. 

Εν συνεχεια τα τελευταία τριάντα χρόνια, οι τραπεζιτες διεθνως "φουσκωσαν" λογιστικα το ΧΡΕΟΣ, προκειμενου να χρηματοδοτησουν κερδοσκοπικές αγορές και να κερδίσουν χρήματα, απλά αγοράζοντας και πουλώντας ΧΡΗΜΑ, και όχι για τη χρηματοδότηση της παραγωγικής οικονομίας. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ προκειμενου να βρουν πρόσθετους πόρους απο εκείνους που βασει νομοθεσιας διαθετουν, δηλαδη μεσω των καταθεσεων των πελάτες τους, επινοήσαν τρόπους για να πουλήσουν πακετα συμβάσεων ΧΡΕΟΥΣ σε όλο το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. 

Παραλληλα, αποκρυπτουν οτι τα εκατομμύρια των συμβάσεων αυτών δεν έχουν τις ελάχιστες εγγυήσεις και ότι με το παραμικρό πρόβλημα θα έχαναν κάθε αξία, όπως άλλωστε συνέβη. 

Ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να αυξήσουν περισσότερο την κερδοφορία των εργασιών τους, ενω υιοθετουν μια ανοδικη πορεια αύξησης του κινδύνου επισφαλειας, που επισης αποκρυπτουν απο τους πελάτες τους και τις αρχές αλλα και μεταφερουν στο σύνολο της οικονομίας, δημιουργωντας μια οικονομικη "φουσκα". 

Για να πραγματοποιήσουν αυτές τις ΑΠΑΤΕΣ, οι τράπεζες στράφηκαν προς τους οργανισμούς αξιολόγησης που ενήργησαν ως διεφθαρμένοι απαραιτητοι συνεργοι τους στην συστηματικη εξαπατηση τοσο πελατων οσο και των αρχων, ότι η ποιότητα αυτών των χρηματοοικονομικών προϊόντων ήταν εξασφαλισμενη, ενω ήξεραν πραγματικά οτι επροκειτο για πακετα υψηλου κινδυνου, μια και όπως αποδεικνύεται εν συνεχεια, ηταν πραγματικα οικονομικα αποβλήτα. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Κερδοσκοποι, "εξεχουσες μορφες" της διεθνους οικονομιας, κατορθωνουν να κυρηχθουν οι κεντρικές τράπεζες των κρατων ανεξάρτητες απο τις κυβερνησεις, με τη δικαιολογία ότι ετσι αυτες δεν θα μπορούσαν να τις χρησιμοποιήσουν κατά βούληση και ότι ετσι θα ήταν καλύτερα για να μην αυξηθουν οι τιμές. 

Ωστόσο, αυτό που συνέβη ήταν ότι με το καθεστώς του "ανεξάρτητου" οι κεντρικές τράπεζες αντιθετα τέθηκαν ετσι στην υπηρεσία των ιδιωτικών τραπεζών και των κερδοσκόπων, κανωντας τα στραβα ματια πλεον στα αίσχη τους. Και έτσι, αντί για την καταπολέμηση του πληθωρισμού επετραπη για παραδειγμα η αύξηση των τιμών των κατοικιων στα υψηλότερα επίπεδα ίσως σε όλη την ιστορία, ενω σκαζουν συνεχως κερδοσκοπικές φούσκες σε πολλές αγορές. 

Μακριά από την επίτευξη χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, με την "αποκρατικοποιηση" των κεντρικων τραπεζων, το μονο σιγουρο ειναι το γεγονός ότι επετευχθη ο μεγαλύτερος αριθμός χρηματοπιστωτικών κρίσεων σε όλη την ιστορία. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Για να δημιουργηθουν αρκετα ικανοι "ποροι" για να επενδυθουν στις ολοένα και πιο κερδοφόρες κερδοσκοπικές αγορές, οι τράπεζες και οι μεγάλοι διεθνεις κερδοσκοποι κατορθωνουν με τη δικαιολογία της καταπολέμησης του πληθωρισμού, να πιεζουν τις κυβερνήσεις να εφαρμοζουν συνεχως πολιτικές που μειώνουν τους μισθούς και αύξανουν τα κερδη των "επενδυτων.." (τα οποία καταληγουν κυρίως στο ενεργητικο/καταθεσεις των ιδιων των τραπεζων και όχι στην κατανάλωση, όπως συμβαίνει με τους μισθούς), καθώς και την παραλληλη σταδιακή ιδιωτικοποίηση των συντάξεων και των δημόσιων υπηρεσιών/επιχειρησεων. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Όταν κατά συνέπεια η ΦΟΥΣΚΑ του συσσωρευμενου κινδυνου έσπασε και ξέσπασε η κρίση, οι τράπεζες και οι κερδοσκοποι "πειθουν.." τις κυβερνήσεις, αντί να αφησουν να χρεοκωπησουν οι ανεύθυνες τράπεζες φυλακίζοντας τα στελεχη τους και τα των οργανισμών αξιολόγησης που προκάλεσαν την κρίση, να δωσουν ή να δανείζουν σε πολύ χαμηλό επιτόκιο αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ ενισχύσεων, με την δικαιολογία ότι ετσι θα επιστρέψουν γρήγορα στη χρηματοδότηση της οικονομίας. 

Αλλά αντί να χρησιμοποιηθουν αυτα τα κεφαλαια "διασωσης" για την επανεκκινηση της οικονομιας, οι τραπεζες και οι κερδοσκοποι χρησιμοποίησαν αυτους τους δημόσιους πόρους για την εξυγειανση των ισολογισμων τους και για να δρεψουν αμεσα κερδη ή να κερδοσκοπούν σε αγορές όπως το πετρέλαιο ή τα τρόφιμα, προκαλώντας νέα προβλήματα, οπως ότι καθε χρονο υπηρχουν εκατομμύρια περισσοτερα ανθρώπων που πεινούν από ό, τι τον προηγουμενο. 

Οι κυβερνήσεις δαπάνησαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ή ευρώ για να αποτρέψουν την διεθνη οικονομία από την κατάρρευση "βοηθώντας.." τις τράπεζες. 

Ως αποτέλεσμα, αναγκάστηκαν να δανειστουν. Καθώς στις κεντρικές τράπεζες κυριαρχούν πλεον "φιλελεύθερες ιδέες", πλεον εκτος κρατικου ελεγχου, βαθύτατα λανθασμένες και 100% στην υπηρεσια των ιδιωτικών τραπεζών, σαν αποτελεσμα δεν χρηματοδοτούνται επαρκώς οι κυβερνήσεις οπως οι ιδιωτικές τράπεζες, και κατα συνεπεια να είναι οι ιδιωτικές τράπεζες αυτες που χρηματοδοτούν το χρέος του δημοσιου. 

Έτσι, οι ιδιωτικες τραπεζες δανειζονται χρήματα με 1% επιτοκιο απο τις κεντρικες τραπεζες και τα τοποθετουν στην χρηματοδοτηση του δημόσιου χρέους σε 3, 4 ή ακόμα και 8 ή 10%. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Και σαν να μην εφθαναν τα παραπανω, οι τράπεζες και οι κερδοσκοποι, ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ που προφανως δεν ικανοποιηθηκαν αρκετα με την μεχρι τωρα δραση τους, αρχισαν να διαδιδουν φημες σχετικά με την κατάσταση των χωρών που ΚΑΤΑΧΡΕΩΘΗΚΑΝ εξαιτίας τους. 

Σαν αποτελεσμα των δυσφημησεων, οι κυβερνησεις αναγκάστηκαν να δανειζονται πιο ακριβά, αυξάνοντας έτσι ακομα το όφελος των κερδοσκόπων και την δεινοτητα της θέσης των εθνικων οικονομιων. 

Οι κυβερνήσεις εμειναν έτσι "δεμένες" απο τις τράπεζες και τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια που, χάρη στην εξουσία και σκοτεινη επιρροη τους μεσα σε διεθνείς φορείς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους θεσμους όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκμεταλλευονται την ευκαιρία να απαιτησουν την επιβολή μέτρων που μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα θα τους επιτρέψει να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερα οφέλη και πιο εύκολα οπως: μείωση των δημοσίων δαπανών για την ενθάρρυνση των ιδιωτικών επιχειρήσεων, εργασιακές μεταρρυθμίσεις για τη μείωση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων και των μισθών τους, ιδιωτικοποίηση των ασφαλιστικων και συνταξιοδοτικων φορεων και των δημοσιων επιχειρησεων, κλπ... ισχυριζομενοι ότι ετσι θα καταπολεμηθει η "κρίση" ενω στην πραγματικότητα αυτό που επιδιωκουν είναι το αντίθετο, διότι είναι αναπόφευκτο ότι τα μέτρα αυτά πληττουν περαιτέρω την οικονομική δραστηριότητα και την απασχόληση, μειωνοντας την καταναλωση και την πραγματικη παραγωγη πλουτου, δημιουργωντας ετσι καθημερινα φτωχοτερους πολιτες με παραλληλη ασυδωτη κερδοφορια τους. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Απο την στιγμη που εμφανιστηκε η "κρίση.." και έδειξε την επικινδυνοτητα της σε ολο της το βαθος, οι αρχές, ακόμη και συντηρητικοί ηγέτες ανακοίνωσαν ότι ήταν απολύτως "αποφασισμένοι.." να τερματίσουν την τραπεζικη ανευθυνοτητα και την έλλειψη ελέγχου που την είχε προκαλέσει, οτι θα τελείωναν με το τραπεζικό απόρρητο, με τους φορολογικους παραδείσους και γενικα με οτιδηποτε που επιτρέπει στα χρηματοπιστωτικά σχηματα να συσσωρεύουν απεριόριστο κίνδυνο, προκειμένου να κερδίσουν ακομα περισσοτερο ... 

Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν λάβει ούτε ένα μέτρο προς αυτή την κατεύθυνση. Και ενω η "κριση" βαθαινει, οι κυβερνήσεις, δούλοι ή συνεργοί των ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ, δεν έχουν σταματήσει να απαιτουν προσπαθειες και θυσίες απο τον πληθυσμο, ενώ στους πλούσιους, τις τράπεζες και τους κερδοσκοπους που προκάλεσαν την κρίση δεν σταματησαν να παρεχουν σταθερή υποστήριξη και όλες τις "διευκολυνσεις.." προκειμενου να συνεχίσουν να κάνουν ακριβώς αυτο που αρχικα την προκάλεσε. 

Ως αποτέλεσμα, οι τελευταίοι να αποκομιζουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη, ενώ συνεχιζει αμειωτα η πτώση στο εισόδημα των εργαζομένων, των συνταξιούχων ή των μικρών και μεσαίων επιχειρηματιών. 

Ενώ συνεχώς βλέπουμε τις κυβερνήσεις να λαμβάνουν οδηγίες από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τους οργανισμους αξιολόγησης, τους τραπεζίτες ή τους μεγαλους κερδοσκοπους, οι πολίτες δεν μπορούμε να εκφραστούμε και μας λένε ότι όλα όσα συμβαίνουν πρεπει να γινουν ετσι και οτι αυτό που κάνουν είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να βγούμε από το τέλμα. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Τέλος, προσπαθουν να μας πεισουν να πιστεύουμε ότι η "κρίση.." στην οποία βουλιαζουμε είναι το αποτέλεσμα μιας δυσλειτουργίας των χρηματοπιστωτικών δομών ή της γενικοτερης οικονομιας και ότι μπορουμε να βγουμε από αυτό με σοβαρες εργασιακες ή οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Εδω και αν ειμαστε βαθειά εξαπατήμενοι, διότι η πραγματικότητα που ζούμε εδώ και δεκαετίες εν μεσω μιας μόνιμης κοινωνικής αναταραχής, επηρεάζει ολόκληρο το κοινωνικό σύστημα σαφως αρνητικα και αποδομητικα. 

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που υπάρχει ένας αυξημένος αριθμός των πεινασμένων ανθρώπων και των διαφορών μεταξύ των πραγματικά πλουσίων και φτωχών, με την καταστροφή του πλανήτη να επιταχύνεται, με τα μέσα ενημέρωσης να ανήκουν σε ολοενα λιγότερους άνθρωπους, με την υπαρχουσα "δημοκρατία.." (στυγνη σκαιωδης ολιγοκρατια) σχεδον να μην επιτρεπει στον πληθυσμο να εκφραστει ή να παρει αποφασεις σε θέματα που τους αφορούν και τους "ισχυρους.."  να επιβάλουν τις αξίες του ατομικισμού και της βίας σε όλη την ανθρωπότητα,  ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ.

Τι έχει συμβεί και τι εξακολουθεί να συμβαίνει σε όλη την κρίση είναι αυτό ακριβως, μια σειρά από ΑΠΑΤΕΣ και ως εκ τούτου δεν θα μπορεσουμε να βγουμε απο αυτη αν εμεις οι ανθρωποι, οι πολιτες της ΓΗΣ δεν ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ μέχρι να λογοδοτήσουν για ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.